un chipriota enamorado

*no he invitado la amiga que quiero para tomar algo ya porque βουρώ ποτζεί ποδά συνέχεια*

Η ατάκα εν να μείνει στην ιστορία, τζαι τα ισπανικά μου εν σhίρου σhιρόττερα  που τα αγγλικά του Χριστόφκια

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

radio nowhere

Image
*ενός λεπτού σιγή για τα καημένα τα παιδιά που θέλανε να λειτουργήσουν το δικό τους sushi bar και ξέχασαν τους εξαγριωμένους πελάτες που ζητάνε τον κωδικό του ίντερνετ για να βγάλουν σέλφι με το φαΐ τους, hashtag no filter. Ξύπνησε τότε από τη χειμερία του νάρκη, το δικό μου τερατάκι της διασημότητας. Το έκανα εικόνα: εγώ με ένα μικρόφωνο στο χέρι, με ακουστικά στα αυτιά, “είστε συντονισμένοι στη συχνότητα που κανένα ραδιόφωνο δεν πιάνει. Για όλους εσάς που δε μας ακούτε, ευχόμαστε ένα καλό υπόλοιπο της ημέρας.” Μόλις ανάψει η κόκκινη λάμπα που γράφει “On Air” τα πάντα έχουν τελειώσει. Σηκώνεις ό,τι μοχλούς χρειάζεται και ανοίγεις το στόμα σου. Κανένας δεν θα δει τον ιδρώτα που στάζει από το πρόσωπό σου, θα ακούσουν όμως τη φωνή σου, και περιμένουν να μάθουν ποιος είσαι. Προβολείς, κόσμος, κόκκινο χαλί, αυτόγραφα. Εσύ, αγόρι μου, είσαι rockstar. Κέρδισες τη eurovision, του χρόνου νικητής θα τραγουδάς στο Ελευθερία. Έβαλες το νικητήριο τρίποντο στη λήξη, σε ...
Read more

ένα μάφιν με αναπτήρα ζίππο

Image
Από τοσοδούλικο ήμουνα αδικημένο. Όταν οι άλλοι παίρνανε δυο και τρία και τέσσερα (παιδιά) ΔΩΡΑ εγώ ο κατούρης έπαιρνα για δώρο ένα σάκο του μποξ για να βγάζω τα νεύρα μου γιατί ένα δώρο θα έπαιρνα πάλι για Χριστούγεννα και γενέθλια. Πείτε μου, σε τι φταίω που ο Τζίζας αποφάσισε να γεννηθεί μια μέρα μετά από το μέγα μπούλμπιο τον γλόμπο;   Παίζει πλέον το σενάριο να ήταν συνομωσία των τροϊκανών για να είμαι οικονομικός, και απορώ γιατί δεν έχουνε παραπονεθεί ακόμη τα τζάμπο και ο Στεφανής. ΞΥΠΝΑΤΕ ΟΡΕ ΣΑΣ ΤΡΩΝΕ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ! Πότε έφτασα εδώ; πότε γεννήθηκα κι ο γιατρός επέμενε να κάνουνε εξορκισμό στο μαύρο τερατάκι που βγήκε από την κοιλιά της μάνας μου; πότε έριξα για πρώτη φορά το χριστουγεννιάτικο δέντρο φωνάζοντας τίμπερ; (οι τζιχαντιστές ισχυρίζονται πως φώναζα αλλάχου άκμπαρ αλλά δεν ισχύει) πότε άκουσα για πρώτη φορά το καλιφορνικέισιοοοοοοο; πότε τέλειωσα το σχολείο και μπήκα στα γκίνες για την πρώτη οικολογική λάμπα απόφοιτο ανώτερης εκπαίδευσης; πότε φόρεσα χακί...
Read more

josh #0: son of a dragonslayer

Image
Let me tell you my story, passenger. I hail from Iritop, the proud descendant of a great Bard family. I am the fortunate son of two kind halflings, Ian & Daria.  My ancestors were known to be the best bards of their times. My deceased father always told me stories of my great great grandfather Frusciante, who fought in the long wars between the nations. A great musician, and the bravest of soldiers for peace indeed.  And so begins my own story. When I was six years young, my parents got me the most beautiful gift; a black wooden guitar, with my family's emblem painted on it: a gold dragon an ancestor of mine had slain. It's the guitar I carry with me to this very day. I began practicing, to find I was gifted with this divine talent as well.  Six more years later, I went on a quest to fulfill my destiny: to be the very best, like noone ever was. To thrash them is my real test, to gain fame is my cause.  Why am I a member of The Adventurers , you say? I be...
Read more