η ατυχία χτυπάει πάντα ομαδικά
Δυο μερούλες μείνανε μάτια μου γλυκά κι έτσι όπως πάμε με την τρέλα που με πιάνει θα τα βγάλω τα μάτια μου τα γλυκά. Είμαι κάπου εδώ σε μια σκοπιά βλέποντας από ψηλά τον Αη Δομέτη και τους γάτους του και με όση δύναμη μου απομένει φωνάζω στη θεά τύχη να δείξει επιτέλους λίγο έλεος στο στρατιώτη των καταστροφικών συμπτώσεων, το λιοντάρι της πύλης, το φάντασμα με τα χακί. Αν είναι ένα πράμα που έμαθα κι ακόμα μαθαίνω από τη θητεία μου είναι πως η ατυχία σε χτυπάει πάντα σε γκρουπ. Πιείτε και για εμένα μέχρι να μπορώ να πιω κι εγώ για εσάς. Τρίτη κερνάω εγώ.