η πρώτη φορά

Και τα χρόνια περνούν. 

Πότε ξύπνησα για πρώτη φορά -χαρούμενος για κάποιο λόγο- για να πάω στο δημοτικό, πότε αγάπησα τους υπολογιστές για πρώτη φορά, πότε έφαγα δούλεμα για το μέγεθός μου για πρώτη φορά, πότε έφαγα κόλλημα [more like ενθουσιασμός] για πρώτη φορά, πότε αγάπησα ροκ τραγούδι για πρώτη φορά, πότε έγραψα στο πρώτο μου πουκάμισο για πρώτη φορά, πότε φοβισμένος πάτησα στο γυμνάσιο για πρώτη φορά, πότε βγήκα μόνος μου για πρώτη φορά, πότε είδα 007 με φίλους για πρώτη φορά [quantum of solace, είμαι μικρούλι είπαμε], πότε διάλυσα τον εαυτό μου για πρώτη φορά, πότε πήγα σε ματς του κεραυνού για πρώτη φορά, πότε πήρα απολυτήριο για πρώτη φορά, πότε κατάλαβα ότι γράφω καλά για πρώτη φορά, πότε ανακάλυψα την ηλεκτρονική μουσική για πρώτη φορά, πότε μπήκα στο -και από το θεό ξεγραμμένο- κύκκο βήτα για πρώτη φορά, πότε διάλεξα μαθήματα για πρώτη φορά, πότε άρχισα να κράφω κάφρικα αστεία στο τουίτερ για πρώτη φορά, πότε ο εμετός μου έγινε ηλεκτρονικός -βλέπε μπλογκ- για πρώτη φορά, πότε έγινα τελειόφοιτος, πότε κατάλαβα ότι πρέπει να σκέφτομαι λίγο παραπάνω τον εαυτό μου για πρώτη φορά, πότε έγραψα παγκύπριες για πρώτη φορά, πότε φόρεσα σχολικό πουκάμισο και γραβάτα για τελευταία φορά.

Με λίγους φίλους και δικούς μου ανθρώπους 'γιόρτασα' στο απόλυτο show του σχολείου, στην τελετή που υποτίθεται πως πρέπει να θυμάσαι αλλά είναι ναρκοληπτικά βαρετή, 

χαίρε, ώ χαίρε αποφοίτηση.

Και δώστου υπερβολές και δώστου ψέματα για το πόσο καλή και παραγωγική ήταν η φετινή χρονιά και γλείψιμο και επίκληση στο ήθος του πομπού και του δέκτη -κάτι θυμάμαι ακόμα- και το πολύ κύριε ελέησον το βαριέται και ο θεός.


Τι μένει; Τίποτα. Ένα χαρτί με βαθμούς και μια φωτογραφία. Ένα καινούριο αύριο. 
Μία ακόμα πρώτη φορά.

Το reset κοντεύει. Έρχεται ο καιρός που θα πληρώσουμε για λάθη και παραλείψεις μας.
Καιρός να πολεμήσουμε για να κρατήσουμε ό,τι αξίζει να μείνει. 


Comments

  1. MoonlightJune 29, 2014 at 11:24 AM

    <2 τραγούδι πολλά

    ReplyDelete
  2. ManaJune 29, 2014 at 5:59 PM

    μια γραμμή σχόλιο έγραψα και το έχασα. αλτσχάιμερ, τι στο καλό έγραψα?
    ακόμη και να μην σημαίνει κάτι είναι η αποφοίτηση συμβολίζει μια νέα αρχή. Καλή νέα αρχή, λοιπόν.

    ReplyDelete
  3. BrendaJune 30, 2014 at 11:36 AM

    Ωχ αποφοίτηση ακούω νομίζω δυσκολεύουν τα πράγματα για το προξενιό που λέγαμε εκτός αν σε ενδιαφέρουν οι 30ρες:-)
    Καλή νέα αρχή μικρέ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. bulbyJune 30, 2014 at 12:02 PM

      apparently εν είδες κανένα που τα σημεία που το φωνάζω ότι ήμουν τελειόφοιτος=]

      given my low self-esteem το πλήθος που με ενδιαφέρει είναι περίπου το ένα πέμπτο του γυναικείου της κύπρου xD

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

josh #0: son of a dragonslayer

Image
Let me tell you my story, passenger. I hail from Iritop, the proud descendant of a great Bard family. I am the fortunate son of two kind halflings, Ian & Daria.  My ancestors were known to be the best bards of their times. My deceased father always told me stories of my great great grandfather Frusciante, who fought in the long wars between the nations. A great musician, and the bravest of soldiers for peace indeed.  And so begins my own story. When I was six years young, my parents got me the most beautiful gift; a black wooden guitar, with my family's emblem painted on it: a gold dragon an ancestor of mine had slain. It's the guitar I carry with me to this very day. I began practicing, to find I was gifted with this divine talent as well.  Six more years later, I went on a quest to fulfill my destiny: to be the very best, like noone ever was. To thrash them is my real test, to gain fame is my cause.  Why am I a member of The Adventurers , you say? I be...
Read more

radio nowhere

Image
*ενός λεπτού σιγή για τα καημένα τα παιδιά που θέλανε να λειτουργήσουν το δικό τους sushi bar και ξέχασαν τους εξαγριωμένους πελάτες που ζητάνε τον κωδικό του ίντερνετ για να βγάλουν σέλφι με το φαΐ τους, hashtag no filter. Ξύπνησε τότε από τη χειμερία του νάρκη, το δικό μου τερατάκι της διασημότητας. Το έκανα εικόνα: εγώ με ένα μικρόφωνο στο χέρι, με ακουστικά στα αυτιά, “είστε συντονισμένοι στη συχνότητα που κανένα ραδιόφωνο δεν πιάνει. Για όλους εσάς που δε μας ακούτε, ευχόμαστε ένα καλό υπόλοιπο της ημέρας.” Μόλις ανάψει η κόκκινη λάμπα που γράφει “On Air” τα πάντα έχουν τελειώσει. Σηκώνεις ό,τι μοχλούς χρειάζεται και ανοίγεις το στόμα σου. Κανένας δεν θα δει τον ιδρώτα που στάζει από το πρόσωπό σου, θα ακούσουν όμως τη φωνή σου, και περιμένουν να μάθουν ποιος είσαι. Προβολείς, κόσμος, κόκκινο χαλί, αυτόγραφα. Εσύ, αγόρι μου, είσαι rockstar. Κέρδισες τη eurovision, του χρόνου νικητής θα τραγουδάς στο Ελευθερία. Έβαλες το νικητήριο τρίποντο στη λήξη, σε ...
Read more

the pornstar

Image
A Christmas Carol. Γραμμένο το 1843 από τον Charles Dickens. Γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστοριούλα, την έχετε γνωρίσει πιθανότατα σε κάποια χριστουγεννιάτικη γιορτή δημοτικού ή σε μια από τις κινηματογραφικές παραλλαγές της. Πρωταγωνιστής μας ο γνωστότατος Εμπενίζερ Σκρουτζ, πλούσιος και τσιγκούνης. Τον επισκέπτονται μέσα στη νύχτα τα τρία creepy πνεύματα των χριστουγέννων, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Τα υπόλοιπα παραλείπονται: πιθανώς τα γνωρίζετε ήδη, αλλά αν όχι να δείτε την ταινία γιατί είμαι καλός άνθρωπος από σήμερα και μισώ τα σπόιλερς. Δεν είναι όμως όλων οι ζωές μας βγαλμένες από παραμύθια. Είναι όμως ταινίες, και δεν το εννοώ με το τραγικό "η ζωή σου περνά μπροστά από τα μάτια σου σαν κινηματογραφική ταινία μπλα μπλα μπλα". Είναι season-long σειρές πορνό με πρωταγωνιστές τα τρία πνεύματα του εμπενίζερ. Και στα περισσότερα επεισόδια βλέπουμε το παρελθόν να γαμά το παρόν και το μέλλον να περιμένει ανυπόμονα τρίβοντας τα χέρια του. Κάπου μέσα στη μέση κι ...
Read more