τα όχι σου με κάνουν να φοβάμαι

και πώς από το όχι με κεφαλαία περάσαμε εβδομηντατέσσερα χρόνια μετά στο όχι καριολάκι ένας θεός και ένας τραγουδιστής το ξέρουνε.
Όχι για την περηφάνεια τούτου του τόπου και της σημαίας της μπλε με το σταυρό τον άσπρο μα και για την περηφάνεια των παιδιών που περπατάνε έξω από την πρεσβεία με τη σημαία, μα πάνω απ' όλα για την περηφάνεια των γονιών που έχουνε να λένε στους γύρω πως το παιδί τους παρελαύνει, όχι αυτό, το πίσω δεξιά και δες τι μαλλί του έκανα η μάνα του.

Και εγώ όχι μάνα, στην παρέλαση θα πάω να φάω σάντουιτς του στάτιου και τη δόση μου καφέ και ίσως τίποτα σε θηλυκό που τόσο μου λείπει στα χακί.
Και όχι μάνα, να γυρίσω πίσω δε θέλω. Μα όχι, δε μπορώ να κάνω κι αλλιώς γιατί όχι στην έξοδο θα μου πούνε και όχι στη ζωή μου μετά.

Πολλά και τα όχι που άκουγα και όχι δε γίνεται και όχι είσαι μικρός και όχι είσαι παράλογος, και όχι δε σε θέλω και όχι μείνε μακριά. Τόσο που λέω και εγώ όχι στον εαυτό μου πριν προλάβει ο άλλος να ξεστομίσει τη λέξη.

Τα όχι σου με κάνουν να φοβάμαι και όχι να λέω κι εγώ, γιατί τα όχι σκοτώνουνε ψυχές ανθρώπων και κάποιες φορές και σώματα.

Comments

  1. MoonlightOctober 28, 2014 at 6:52 PM

    Που τα αγαπημένα τζι ας μεν έκαμα στρατό.

    ReplyDelete
    Replies
    1. bulbyOctober 28, 2014 at 7:19 PM

      λάθος ποστ ο ποιητής; =]

      Delete
    2. MoonlightOctober 29, 2014 at 11:18 AM

      ολόσωστο, γιατί;

      Delete
    3. bulbyOctober 29, 2014 at 1:25 PM

      Dunno, ο στρατός εν σε άλλα ποστ

      Delete
  2. TriolouinOctober 28, 2014 at 10:04 PM

    Ε όχι ρε φίλε!

    ReplyDelete
    Replies
    1. bulbyOctober 28, 2014 at 10:14 PM

      Ε όχι ρε παιδιά, αν είναι δυναμό

      Delete
  3. Menelaos GkikasNovember 1, 2014 at 1:05 AM

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. Menelaos GkikasNovember 1, 2014 at 1:07 AM

    Αγαπητέ Μπούλμπι, να'μαι πάλι στη σελίδα σου να θέλω να σε γλουμπήσω αλλά και να ομορφύνω κάποιες...σκέψεις σου! Αναφέρομαι σε αυτό που γράφεις στην εικόνα του προφίλ. Ποιος είμαι τι θέλω? Ignorance is bliss νομίζω! Δεν αξίζει τον κόπο. Για να του αποδώσουμε κάποια αφηρημένη εγκυρότητα για να μην σε πάρουν για τρελό (ένας δηλαδή που δεν έχει σπουδάσει τίποτα πχ εγώ? Οι αρχαίοι έλεγαν ότι όλα τα δεινά οφείλονται στην άγνοια) θα πρέπει να το ταιριάξουμε με τα συμφραζόμενα: ποιος είμαι? τι θέλω? Στην προσπάθειά μας να διεκδικήσουμε μία ωραία ιστοσελίδα, να γράψουμε σε ένα μπλογκ, χάνουμε το λογισμό. Ο άνθρωπος δεν κρίνεται από τους τίτλους του τις ετικέτες του και τα πλάνα του, ή πλέον συνειδητοποιώ (Μπούλμπι θα πει πληροφορική?) ότι ίσως δεν υπάρχει μόνο μία μέθοδος ή μία οδός για τη λύτρωση. Η ζωή δεν είναι όλα ένα. Τι με νοιάζει. Έρχονται Χριστούγεννα. Γιορτές, φαγητό, θέλουμε να δούμε πετυχημένα παιδιά ή απλά απέχεις από το τέλειο κατά μία βιβλιοθήκη, τη δική σου βιβλιοθήκη αργότερα, μόνος σου με την υποδομή που θα έχεις. Φέρνω απλά παραδείγματα. Πως θα σου φαινόταν λέω αν έχεις κοπέλα και τη δεις τα Χριστούγεννα, δέκα λεπτά πριν φύγετε για ρεβεγιόν έχεις καθίσει σε μία ιστοσελίδα αντιεξουσιαστών να τους γαμήσεις τη μάνα. Control, Έλεγχος, Δόμησε το ανεξέλεγκτο. Οιοσδήποτε στο ίντερνετ μπορεί να πατήσει το οποιοδήποτε κουμπί και να αρχίσει να συσχετίζει. Γιατί δεν το προβάλεις με τον ορθό τρόπο? Απλός ο αιώνας μας. Οι πάνω και οι κάτω. Και ο αναρχικός και ο αντιεξουσιαστής μπορεί να έχει σχέση και με μεταφυσική και με θεωρία χορδών και με ειδικό υλικό. Και αυτοί γνώσεις έχουν. Να κερδίσουμε την εύνοιά σου και να σε μπαγλαρώσουμε. Το ποιος είμαι ή το τι θέλω, ίσως να μην πρεπει να το λες εσύ ή όχι συνδυασμό με την άγνοια, ένας αμόρφωτος απλά είναι ανήμπορος. Μιλάμε μεταξύ μας. Δεν θα σου πω άμα σε άκουγε κανείς τι θα φανταζόταν. Γνωστά τα προβλήματα. Πόσο μεγάλα αρχίδια. Αγγίζει τα όρια της αναρχίας, του αντιεξουσιαστή, του άθεου, της επίθεσης να το πω απλά. Μαζί νομίζω δεν θα σου πω τίποτα για το αν θα αλλάξεις την έκφραση. Απλά, τα γραπτά σου και "τα θέλω σου αργότερα" θα το αποδείξουν. Φυσιολογικός άνθρωπος με φυσιολογική ζωή, με φυσιολογικές σχέσεις χωρίς πυρήνες και σκοτεινά κυκλώματα που συνδέουν τους πάντες και τα πάντα, ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΠΑΝΤΑ. Με δυνάμεις που δεν μπορούν να αποδειχθούν, με κάτι που κανένας δεν το καταλαβαίνει, Ανοίγουνε Στόματα, Εξαφανίζεσαι όπως το γράφεις. Όμως εμείς τη βγάζουμε την άκρη. Ο Μπούλμπι θέλει κουβέντα, θέλει να φθάσει στην απέναντι όχθη, θέλει να του γράφουν και να μαθαίνει. Καλή συνέχεια σου εύχομαι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. bulbyNovember 1, 2014 at 11:51 AM

      Επειδή θεωρώ υποχρέωσή μού να σου απαντήσω, και να απαντήσω γενικότερα σε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με το alter ego μου, θα σε παρακαλέσω να αναμένεις το επόμενο ποστ, ω μέγα ποιητή😊

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

josh #0: son of a dragonslayer

Image
Let me tell you my story, passenger. I hail from Iritop, the proud descendant of a great Bard family. I am the fortunate son of two kind halflings, Ian & Daria.  My ancestors were known to be the best bards of their times. My deceased father always told me stories of my great great grandfather Frusciante, who fought in the long wars between the nations. A great musician, and the bravest of soldiers for peace indeed.  And so begins my own story. When I was six years young, my parents got me the most beautiful gift; a black wooden guitar, with my family's emblem painted on it: a gold dragon an ancestor of mine had slain. It's the guitar I carry with me to this very day. I began practicing, to find I was gifted with this divine talent as well.  Six more years later, I went on a quest to fulfill my destiny: to be the very best, like noone ever was. To thrash them is my real test, to gain fame is my cause.  Why am I a member of The Adventurers , you say? I be...
Read more

radio nowhere

Image
*ενός λεπτού σιγή για τα καημένα τα παιδιά που θέλανε να λειτουργήσουν το δικό τους sushi bar και ξέχασαν τους εξαγριωμένους πελάτες που ζητάνε τον κωδικό του ίντερνετ για να βγάλουν σέλφι με το φαΐ τους, hashtag no filter. Ξύπνησε τότε από τη χειμερία του νάρκη, το δικό μου τερατάκι της διασημότητας. Το έκανα εικόνα: εγώ με ένα μικρόφωνο στο χέρι, με ακουστικά στα αυτιά, “είστε συντονισμένοι στη συχνότητα που κανένα ραδιόφωνο δεν πιάνει. Για όλους εσάς που δε μας ακούτε, ευχόμαστε ένα καλό υπόλοιπο της ημέρας.” Μόλις ανάψει η κόκκινη λάμπα που γράφει “On Air” τα πάντα έχουν τελειώσει. Σηκώνεις ό,τι μοχλούς χρειάζεται και ανοίγεις το στόμα σου. Κανένας δεν θα δει τον ιδρώτα που στάζει από το πρόσωπό σου, θα ακούσουν όμως τη φωνή σου, και περιμένουν να μάθουν ποιος είσαι. Προβολείς, κόσμος, κόκκινο χαλί, αυτόγραφα. Εσύ, αγόρι μου, είσαι rockstar. Κέρδισες τη eurovision, του χρόνου νικητής θα τραγουδάς στο Ελευθερία. Έβαλες το νικητήριο τρίποντο στη λήξη, σε ...
Read more

the pornstar

Image
A Christmas Carol. Γραμμένο το 1843 από τον Charles Dickens. Γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστοριούλα, την έχετε γνωρίσει πιθανότατα σε κάποια χριστουγεννιάτικη γιορτή δημοτικού ή σε μια από τις κινηματογραφικές παραλλαγές της. Πρωταγωνιστής μας ο γνωστότατος Εμπενίζερ Σκρουτζ, πλούσιος και τσιγκούνης. Τον επισκέπτονται μέσα στη νύχτα τα τρία creepy πνεύματα των χριστουγέννων, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Τα υπόλοιπα παραλείπονται: πιθανώς τα γνωρίζετε ήδη, αλλά αν όχι να δείτε την ταινία γιατί είμαι καλός άνθρωπος από σήμερα και μισώ τα σπόιλερς. Δεν είναι όμως όλων οι ζωές μας βγαλμένες από παραμύθια. Είναι όμως ταινίες, και δεν το εννοώ με το τραγικό "η ζωή σου περνά μπροστά από τα μάτια σου σαν κινηματογραφική ταινία μπλα μπλα μπλα". Είναι season-long σειρές πορνό με πρωταγωνιστές τα τρία πνεύματα του εμπενίζερ. Και στα περισσότερα επεισόδια βλέπουμε το παρελθόν να γαμά το παρόν και το μέλλον να περιμένει ανυπόμονα τρίβοντας τα χέρια του. Κάπου μέσα στη μέση κι ...
Read more