τυλιγμένη με κόκκινη ταινία

έλα να ακούω χριστουγεννιάτικα τραγούδια και διαφημίσεις του στεφανή στο μιξ
έλα να βλέπω φωτάκια στους δρόμους
έλα να βλέπω στεφάνια κρεμασμένα στις πόρτες, γιρλάντες κι αγιομπίληδες στα παράθυρα

έλα να βλέπω ουρές στα τζάμπο και τη μέγκαλαντ
έλα να μυρίζω σουβλάκια που ψήνει ο κούντουρος
έλα να βλέπω σκιπ γεμάτα με περιτυλίγματα δώρων

έλα να ακούω πατεράδες να γκρινιάζουν 'ΕΝ ΦΚΑΙΝΟΥΜΕ ΠΑΛΕ ΦΕΤΟΣ ΤΖΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΘΕΛΕΙ ΑΙΦΟΝΙ'
έλα να ακούω μανάδες να φωνάζουν 'ΚΩΣΤΑ ΒΟΗΘΑ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΖΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ ΠΑΛΕ'
έλα να ακούω κλάματα 'ΜΑΜΜΑ ΗΘΕΛΑ ΑΙΦΟΝΙΙΙΙΙΙ ΕΝ ΠΙΣΤΕΦΚΩ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗΗΗ :'( '

έλα να περνούμε τις γιορτές μέσα στα στρατά
έλα να ακούω πως τα χαίρεστε τα χριστούγεννά σας
έλα να βλέπω τα χρώματα, κι άλλα πράσινα, κι άλλα κόκκινα


και για να καταλάβετε, η γεμιστήρα με τις σφαίρες στη σκοπιά είναι τυλιγμένη με κόκκινη ταινία

μα δεκατέσσερις προσπάθειες είναι πολύ λίγες



Comments

  1. Πελλάρες. Εκάμαν μας να νομίζουμε ότι νιώθουμε ό,τι μας εθέλαν να νιώθουμε.
    Αν δεν κάμνουμε Χριστούγεννα όπως μας εμάθαν οι τηλεοράσεις, με κόσμο και τζάκια και μαλακίες, αν είμαστε μόνοι μας την παραμονή και δεν έχουμε 200 νομάτους γυρών μας να μετρήσουμε ανάποδα και να φιληθούμε, αν δεν έχει δώρα κάτω που το δέντρο, αν δεν έχουμε δέντρο.
    Ε και τι έγινε μαλάκα μου; Η ζωή συνεχίζεται με ούλλα τα καλά της, όπως πάντα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. δυστυχώς, τζαι προφανώς χωρίς επιστροφή πλέον. Το 'αν δεν' εν πλέον μια θεωρία.

      Η ζωή συνεχίζεται, ναι. Οι μέρες τούτες εννα περάσουν όπως ακριβώς επεράσαν πεντέμιση μήνες. Αλλά εξακολουθούν να εν πικρές.

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

josh #0: son of a dragonslayer

radio nowhere

μαύρες kitkat