typedef struct stack

*δηλώνω ένοχος: είδα κι εγώ μισό επεισόδιο Survivor. Ένοχος και πάλι: λόγω του γνωστότατου βίντεο με μια survivorίνα να βγαίνει <διαβάστε με προφορά διαφημιστή σοκολάτας> από την κρύα θάλασσα του Αγίου Δομίνικου. Δηλώνω λοιπόν φαν της επίδοξης ομάδας των Μαχητών όσο δηλώνω και vegan, και εξηγούμαι: θα χρειαστεί πρώτα σοβαρή πλύση εγκεφάλου.



Θέλω να αρχίσω με μια συγγνώμη για όλες τις αγελάδες που θυσιάστηκαν για να μπορώ να ικανοποιήσω τη λαιμαργία μου αυτή τη χρονιά. Δεν υπόσχομαι πως η επόμενη χρονιά θα είναι καλύτερη, μπορώ όμως να δηλώσω πως θα προτιμώ πλέον βιολογικές αγελάδες - αυτές που τρώω φαίνεται πως κάνουν κακό στην υγεία.

Γράφω από το κεντρικό μέτωπο. Είμαι σε πόλεμο με τον τζιχαντιστή το σώμα μου, που απειλεί να ανατιναχθεί αν δεν του δείξω λίγο σεβασμό. Με ντοματίνια για σφαίρες, μαρούλι για ασπίδα και λίγο πατριωτισμό. Κάπου εκεί στον ορίζοντα, το επιβλητικό πρόσωπο του Colonel Sanders να είναι έτοιμος, σαν άλλος Τραμπ, να τινάξει τα πάντα στον αέρα.



Η κούραση, φίλοι, φίλες και λοιπά φανταστικά φαντάσματα, είναι σαν τη σαλάτα. Δεν θέλεις, αλλά πρέπει. Και συνήθως χαίρεσαι με τα αποτελέσματά της πάνω σου. Έτσι κι έγινε: περίπου πενήντα πρόβες μετά, δικαιούμαι να νιώθω πως έγινα μια από τις τοπ 25 αγαπημένες φάλαινες στην παρέα. Θέλω πραγματικά να πιστέψω πως βρίσκομαι κάπου στο 8 με 13.

Πριν ένα μήνα έγραφα από το βόρειο μέτωπο. Ήμουν σε πόλεμο με το ντροπαλό το νου μου, που απειλούσε να απενεργοποιηθεί αν δεν τον άφηνα στην ησυχία του. Με γκριμάτσες για σφαίρες, ένα ημίψηλο καπέλο για ασπίδα και λίγο πατριωτισμό. Κάπου εκεί στον ορίζοντα, μια στοιχειωμένη φωνή "ντοντ ντου ιτ Φαίδων" έτοιμη, σαν άλλος Κιμ Γιονγκ Ουν, να πετάξει λίγους πύραυλους.



Διάβασμα πολύ. Ιδέες λίγες. Βιβλία που περιμένουν τη σειρά τους αρκετά. Ατέλειωτα κείμενα και πρότζεκτ πολλά. Φταίει ο χρόνος, φταίει που δεν έχω όρεξη, φταίει που είμαι ένας τεμπέλης αρκούδος που προτιμάει να λιώσει στο League of Legends παρόλο που ξέρει πως δε ξέρει να παίζει. Έφτασε όμως το καλοκαίρι. Ίσως να μπορέσω να βρω χρόνο κι όρεξη για όλα αυτά που θέλω να κάνω.

Σε τρεις μήνες θα γράφω από το ανατολικό μέτωπο. Θα είμαι σε πόλεμο με κάτι ασκήσεις που θα πρέπει να γίνουν, που θα απειλούν να μηδενιστούν αν δεν τρέξω να ικανοποιήσω τις απαιτήσεις τους. Με καφέ για σφαίρες, το πληκτρολόγιο για ασπίδα και λίγο πατριωτισμό. Κάπου εκεί στον ορίζοντα, ένα Segmentation fault έτοιμο, σαν άλλος Νέρωνας, να βάλει φωτιά στη Ρώμη.



Μαζεύω από κάθε πόλεμο τις στιγμές που αξίζουν να μείνουν ζωντανές, τις ενώνω μεταξύ τους με pointers και τα ρίχνω στη χορτόσουπα της μνήμης. Και ίσως κάποτε, να μπορέσω, βετεράνος, να πω τη δική μου πλευρά της ιστορίας.


Ένα τεράστιο ευχαριστώ λοιπόν, σε όλους τους άσους ανάμεσα στα μηδενικά της στοίβας του ψηφιακού μου κόσμου.



Comments

  1. Πιάσαν οι ζέστες και η αξιαγάπητη Μασκότ είναι έτοιμη να κράξει! Αγαπητέ Μπούλμπι. Θες να ακούσεις ένα χαιρετισμό σε πολλές γλώσσες! Τώρα που το τρελό πανηγυράκι των Φεϊσμπουκάδων έχει ανάψει, έγραψες κι εσύ τη σκέψη σου, τουτέστιν, σε πήραν πρέφα! Μα καλέ τι προβληματισμοί είναι αυτοί; Τι γραπτό είναι αυτό; Σε ρούφηξαν τα σακάκια από τις φόδρες που λέει και η Δοκησίσοφη! Μα τα φαντάσματα; Σε περικαλώ καλέ μου! Βρες μία άλλη φόρμα και ξαναπαίξτο Quinn Mallory: Ο καλός, Ο κακός, και ο Διάσημος! Άντε για να μην σε καθίσω κάτω και να σε αρχίσω!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

josh #0: son of a dragonslayer

radio nowhere

the pornstar