Let me tell you my story, passenger. I hail from Iritop, the proud descendant of a great Bard family. I am the fortunate son of two kind halflings, Ian & Daria. My ancestors were known to be the best bards of their times. My deceased father always told me stories of my great great grandfather Frusciante, who fought in the long wars between the nations. A great musician, and the bravest of soldiers for peace indeed. And so begins my own story. When I was six years young, my parents got me the most beautiful gift; a black wooden guitar, with my family's emblem painted on it: a gold dragon an ancestor of mine had slain. It's the guitar I carry with me to this very day. I began practicing, to find I was gifted with this divine talent as well. Six more years later, I went on a quest to fulfill my destiny: to be the very best, like noone ever was. To thrash them is my real test, to gain fame is my cause. Why am I a member of The Adventurers , you say? I believe that
*ενός λεπτού σιγή για τα καημένα τα παιδιά που θέλανε να λειτουργήσουν το δικό τους sushi bar και ξέχασαν τους εξαγριωμένους πελάτες που ζητάνε τον κωδικό του ίντερνετ για να βγάλουν σέλφι με το φαΐ τους, hashtag no filter. Ξύπνησε τότε από τη χειμερία του νάρκη, το δικό μου τερατάκι της διασημότητας. Το έκανα εικόνα: εγώ με ένα μικρόφωνο στο χέρι, με ακουστικά στα αυτιά, “είστε συντονισμένοι στη συχνότητα που κανένα ραδιόφωνο δεν πιάνει. Για όλους εσάς που δε μας ακούτε, ευχόμαστε ένα καλό υπόλοιπο της ημέρας.” Μόλις ανάψει η κόκκινη λάμπα που γράφει “On Air” τα πάντα έχουν τελειώσει. Σηκώνεις ό,τι μοχλούς χρειάζεται και ανοίγεις το στόμα σου. Κανένας δεν θα δει τον ιδρώτα που στάζει από το πρόσωπό σου, θα ακούσουν όμως τη φωνή σου, και περιμένουν να μάθουν ποιος είσαι. Προβολείς, κόσμος, κόκκινο χαλί, αυτόγραφα. Εσύ, αγόρι μου, είσαι rockstar. Κέρδισες τη eurovision, του χρόνου νικητής θα τραγουδάς στο Ελευθερία. Έβαλες το νικητήριο τρίποντο στη λήξη, σε
και σταματά μια στιγμή ένα αυτοκίνητο μπροστά στην πύλη, έλα κοντά μου λέει, μου δίνει δύο μαύρες kitkat. Για μένα; Ευχαριστώ -ναι γιε μου, ανάγιωσα τζιεγώ στρατιώτες. άνοιξα τη μία και έφαγα το ένα τέταρτο. Κι ας μην μου αρέσουν οι μαύρες. αυτή ήταν κάτι άλλο. Είναι η ανθρώπινη καλοσύνη σε μια γλυκόπικρη γεύση. Dear ma'am, ο άγνωστος στρατιώτης με το χακί μπερέ σε ευχαριστεί από καρδιάς. {τη δεύτερη σοκολάτα την έδωσα στον επόμενο. Το καλό δεν το κρατάς μόνο για τον εαυτό σου} P.S.:δεν είναι κατάντια που ο στρατιώτης των φυλακίων φχαριστιέται τη σκοπιά στη νεκρά γιατί πιάνει καλά το τούρκικο dance fm; κατάντια, μα όχι για το στρατιώτη. Ο νοών νοείτω. Τροφή για σκέψη.
Άκουσα το προχτές. Τζαι τωρά δαμέ. Τζαι τωρά ξανά. :p
ReplyDeleteάκουσες το απλώς για το ινσέψιον;
Deleteάκουσα το γιατί έχει μέσα τη λέξη moonlight. τζαι μετά επειδή έθελα να το ξανακούσω. τζαι μετά να το ξανακούσω. :)
Delete