the pornstar

A Christmas Carol. Γραμμένο το 1843 από τον Charles Dickens. Γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστοριούλα, την έχετε γνωρίσει πιθανότατα σε κάποια χριστουγεννιάτικη γιορτή δημοτικού ή σε μια από τις κινηματογραφικές παραλλαγές της. Πρωταγωνιστής μας ο γνωστότατος Εμπενίζερ Σκρουτζ, πλούσιος και τσιγκούνης. Τον επισκέπτονται μέσα στη νύχτα τα τρία creepy πνεύματα των χριστουγέννων, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Τα υπόλοιπα παραλείπονται: πιθανώς τα γνωρίζετε ήδη, αλλά αν όχι να δείτε την ταινία γιατί είμαι καλός άνθρωπος από σήμερα και μισώ τα σπόιλερς.

Δεν είναι όμως όλων οι ζωές μας βγαλμένες από παραμύθια. Είναι όμως ταινίες, και δεν το εννοώ με το τραγικό "η ζωή σου περνά μπροστά από τα μάτια σου σαν κινηματογραφική ταινία μπλα μπλα μπλα". Είναι season-long σειρές πορνό με πρωταγωνιστές τα τρία πνεύματα του εμπενίζερ. Και στα περισσότερα επεισόδια βλέπουμε το παρελθόν να γαμά το παρόν και το μέλλον να περιμένει ανυπόμονα τρίβοντας τα χέρια του. Κάπου μέσα στη μέση κι εσύ σαν τον καημένο το κάμεραμαν, να ελπίζεις να έρθει κάποτε κι η δική σου σειρά.


Το μέλλον έρχεται. "No new year new me I'm the same honest asshole" σε βλέπω να ποστάρεις στο φατσοβιβλίο σου συνοδευόμενο από εκείνη την εικόνα του ντι κάπριο με το κρασάκι και απορώ: ωραία είναι να περηφανευόμαστε για το επίπεδο εποικοδομητικού aggressiveness που έχουμε αποκτήσει, αλλά ποιοι είμαστε εμείς να μην αλλάξουμε; Από τα κανάλια που ο μετριότατος πλέον -σόρι αδερφέ- Λούης καταφέρνει να έχει τη μεγαλύτερη τηλεθέαση, μέχρι το χρυσόψαρό σου που τελικά δε ξεχνά και τόσο πολύ όσο νομίζεις, όλοι θέλουμε μια μικρή αλλαγή.

Γι' αυτό κάνε κι εσύ μια μικρή αλλαγή ή μια μεγάλη εξέλιξη -ο munchlax γίνεται snorlax μετά τις γιορτές- και μην το πεις σε κανέναν. Ας τους να σε νομίζουν τρελό. Στο τέλος της μέρας, εσύ είσαι αυτός που θα έπρεπε να γαμούσες το παρελθόν. 

Χρόνια πολλά σε όσους πιστεύετε στις ευχές μετά το φαγοπότι. Long live harambe. Γιατί δεν είδα home alone φέτος;
Μετράτε πόσους θα κλάψουν με ψεύτικο δάκρυ τα ναρκωτικά του χόλιγουντ φέτος.


Είμαι ο μπούλμπι και ένα δάχτυλο ουίσκι. Ποιος άραγε να γράφει σενάρια για hentai;



Comments

  1. Είπα σου το ότι η ζωή εν τσόντα γλόμπε μου, αλλά εν άκουες! Γάμα και διάβαινε τωρά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. με πούτσο για πυξίδα. άθλιο

      Delete
  2. O Katsuhiko Takayama je emeis oi idioi

    ReplyDelete
  3. Ωραία εκπαιδεύεστε σε πουστηρλίκια αγαπητέ Μπούλμπι......

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

josh #0: son of a dragonslayer

radio nowhere

μαύρες kitkat