you're in the army now, son: ηρεμία ευπραξίας γενέτειρα [#1: don't you worry child]
Ξύπνιος από τις 4:30 το πρωί γυρεύοντας το ποντίκι του υπολογιστή για καμιά ώρα περίπου με τη βοήθεια του λιγοστού φωτός της οθόνης του κινητού, και τρώγοντας ό,τι έβρισκα μπροστά μου στην πορεία, προσπάθησα να δω τον αγώνα των red sox. Τελικά βρήκα το μάους, έκατσα ξάπλα στον καναπέ με παρέα το lenovo και ένα έτοιμο latte που κέρασα στον πατέρα μου τη μέρα που έμπαινα στο κεν λάρνακας που κανένας δεν είχε πιει και κόντευε να λήξει, μόνο για να ανακαλύψω ότι το stream πια δεν έδειχνε σοξ καθώς είχαμε ήδη κερδίσει 2-1. και έτσι αποφάσισα να γράψω. Έβαλα το habana twist σε repeat. Πήγε πεντέμιση. Και τότε άκουσα. Μπαίνοντας στο κεν λάρνακας δεν ήξερα τι να περιμένω. Ήμουν εκεί, υπάκουος στις οδηγίες που μου είχαν σταλεί μια καλή καλοκαιρινή ημέρα στο γραμματοκιβώτιο, σε φάκελο χωρίς γραμματόσημο και το όνομά μου γραμμένο απάνω. Ήμουν εγώ και ο πατέρας μου και μια τσάντα ταξιδιού παραλλαγής γεμάτη με ό,τι είχαν προτείνει οι μητέρες πρώην στρατιωτών στη δική μου, και ήξερα πως σε ...