node*

Κανένας σε αυτόν τον κόσμο να μου φέρει τούρτα εμένα. Βέβαια εγώ γεννήθηκα ανοιξιάτικα. Αλλά ζηλεύω τον άνθρωπο μου. Αυτός γιατί να δικαιούται κι εγώ όχι; *ΦΟΒΕΡΟ! ΒΑΛΤΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ 2017!* Click-baiters, δεινόσαυροι, πνεύμα του χαράμπε και λοιπά ζώα του ίντερνετ. Στο Facebook σήμερα φαίνεται μια τούρτα δίπλα από το όνομα μου. Είκοσι και τέσσερις, Δεκέμβρης κρύος ο μήνας με σουμάδες, βαρεμάρα και καφέ φίλτρου. Χρόνια μου πολλά, long live the bulb. Να ζήσω να με χαίρεστε, να ζήσω να σας γράφω μεθυσμένα παράπονα. Διακοπές χριστουγέννων. Η εποχή που βήχεις σαν να βρέθηκες μπροστά σε εξώστ αυτοκινήτου. Ο μήνας που δικαιούσαι να κρίνεις κόσμο από τον τρόπο που λένε τα κάλαντα. Οι εβδομάδες που εύχεσαι να γίνεις ό,τι θα ήθελες να ήσουν, βάζεις στόχους για τη νέα χρονιά και καταλήγεις να ξυπνάς σε hangover στο κρεβάτι βλέποντας βίντεο με γάτους. Οι μέρες που τρως σαν βουβάλι και καταλαβαίνεις γιατί τον σάντα βασιλάκη τον ζωγράφισαν χοντρό. Γιώ

κι έτσι αποφάσισα να φορέσω κόκκινο φούτερ, να αφήσω απείραχτο όσο από το εφηβικό μου μούσι φυτρώνει, να φουσκώσω κοιλίτσα κι άλλο με φαΐ, να ποτίσω το συκώτι λίγο jack rocks κι όποιον πάρει ο χάρος. Τελικά έφυγα με φανέλα, τράπουλα, keyring, ζαλάδα και την ηθική ευχαρίστηση του να περπατάς αργά σαν χολιγουντιανός ήρωας ενώ τα πάντα πίσω σου καίγονται. Όταν το στόμα σου βγάζει φωτιές, γίνεσαι δράκος. Κι οι δράκοι σκοτώνουν ανυποψίαστους και πεθαίνουν ηλίθιοι. Μικροί και παραμυθιασμένοι γράφαμε γράμματα στο χοντρό κυριούλη με τα γιαλιά και το τεράστιο άσπρο μούσι να μας φέρει δώρο πανοπλία μεσαιωνικού ιππότη, για να μπορέσουμε επιτέλους να βγούμε στο κυνήγι για πριγκίπισσες. Κάτι χρόνια και κάτι λαβωματιές μετά, είμαι ο ιππότης και ο δράκος σε πακέτο τυλιγμένο με κόκκινο χριστουγεννιάτικο περιτύλιγμα. Και νιώθω υπέροχα.

έχετε παίξει ποτέ Roxanne; Από το γνωστότατο τραγούδι των Police φυσικά. 24 σφηνάκια μισό μπύρα - μισό ό,τι υπάρχει πρόχειρο να γλυκοκοιτάζουν από το μπαρ, ζητώντας το έλεος των δύο θαρραλέων μονομάχων, που στην αρχή νομίζουν πως θα έχουν τη δύναμη να τσουγκρίζουν κάθε ποτήρι που θα κατεβάζουν λαίμαργα. Ο βασιλιάς στο μπαρ λέει πως το παιχνίδι είναι δύσκολο, πως οι περισσότεροι δειλιάζουν στη μέση της μάχης. Πως άλλοι άντεξαν, μα υπέκυψαν τελικά στις πληγές τους. Κι έχω δει και με τα μάτια μου στρατιώτες να καταστρέφονται στο διπλανό δωμάτιο κάτω από την ταμπέλα “μόνο αγοράκια”. Είμαστε κάπου εκεί κρυμμένοι και εμείς οι δύο συνταξιδιώτες, να πολεμάμε εχθρούς και δαιμόνια, τραγουδώντας παράφωνα κι ό,τι τραγούδι αποφάσισε ο βασιλιάς να ακούσουμε. Αργά και βασανιστικά κάποιες φορές, με φωτιά, καπνό και γέλια από ηλίθια αστεία που ακούγονται πιο ωραία εκείνη την ώρα, ή γρήγορα κι όποιον πάρει ο χάρος, χτυπώντας τα δυο σώματα γεμάτα με αλκοόλ, γεμάτοι ευχές και

επιτέλους, το "πάω να συνάξω πόκεμον" έγινε valid φράση. Niantic ruining trademark phrases since 2016. :'( Περί του pokemon go ο λόγος (με τόνο rio mare στο έψιλον σας παρακαλώ), της νέας παγκόσμιας μόδας σε έναν κόσμο που περιμένει υπομονετικά (not) server της προκοπής. Για εσάς που έτυχε να ζείτε στον almost πλανήτη πλούτωνα τις τελευταίες εβδομάδες γιατί νομίζω μόνο τζιαμέ εν ψάχνουν για πόκεμον, στο εν λόγω app/παιχνίδι ψάχνεις σε πραγματικούς χάρτες κίτρινα χάμστερ τζαι νυχτερίδες, τζαι προσπαθείς να τα φυλακίσεις, kinda, σε κάτι υπέροχες μαππούες χρώματος μισή κόκκινο μισή άσπρο. Cool, έννεν; Να σας πω πως εγώ εν παίζω Go. Δύο λόγοι. Η μπαταρία του κινητού μου με 3g τζαι παιχνίδι ρουφήχτρα ανοιχτά πάει που 100 σε 0 πιο γρήγορα που όσο θέλει για να πιάσει 0-100 ο γερόλυκος το Sunny της γιαγιάς μου. (αθάνατο το παλιοσίδερο, long live the nissunny) Συν ότι ακόμα τζαι η σκέψη του να γίνω ο Ash Ketchum που την Pallet Town έννεν αρκετό motivation για να περπατήσω. :

ως γνωστόν, η πληροφορική θεωρείται επιστήμη (ή τουλάχιστον θέλω να ζω με τη ψευδαίσθηση, μεν μου τα χαλάτε). Επίσης γνωστόν το ότι το video streaming που πλέον θεωρούμε δεδομένο (οι εφευρέσεις από υπολογιστή μέχρι www, DSL etc. παραλείπονται) έφαε κάτι χρόνια σε προγραμματιστές, μηχανικούς μαθηματικούς, πιθήκους, μονόκερους τζαι άλλους nerds που μόλις αποφασίσαμε να αποκαλούμε επιστήμονες, μέχρι να δημιουργηθεί. Τζαι κάπως έτσι καταλήγουμε στον Ιούλη του δεκαέξι, που ο μέσος έφηβος αυνάνας μπορεί να δει σε δευτερόλεπτα ό,τι θέλει για να ξεζουμιστεί. Για νόρμαλ καταστάσεις, έχουμε πλέον τα facebook, κάτι αιώνες -φαίνονται- πιο πριν myspace τζαι hi5 (φαντάσματα). Hardcore καταστάσεις; Ψάξε ό,τι σου κατεβεί στο google μαζί με τη λέξη porn ή xxx, απενεργοποίηση safeSearch, et voila. Ο περίφημος κανόνας 34 . Η επιστήμη της πληροφορικής στα καλύτερά της. /* Εξέλιξη, amirite? */ Είμαι ο μπούλμπι, τζαι έκαμα το μούτσιoν επιστήμη. Most probably τζαι εσύ. P.S. -1:

Ζω ακόμα. Δυστυχώς για κάποιους, ευτυχώς για κάποιους άλλους. Το πλήθος των "κάποιων άλλων" μετράται στο ένα χέρι: η μάνα μου κι η γιαγιά μου. Ο προγραμματισμός είναι ωραίος και δύσκολος. Ψέματα. Μόνο δύσκολος. Τέλος, ένα χρόνο κλάματος μετά, το alias fucking=sudo δουλεύει σε σκριπτάκι στη bash. Είμαι ο μπούλμπι. Για πόσο καιρό θα με ανέχεστε ακόμα;