node*

Όσοι έχετε παίξει κάποτε PES 2010 νοσταλγήστε. Οι άλλοι απλώς απολαύστε.

Πρώτη φορά εβρέθηκα μπροστά σε active investigation. Η απόλυτη απομυθοποίηση των detectives που θωρούμε στες ταινίες, courtesy of Ais Demetis P.D. Το θύμα της υπόθεσης εν καθηγητής. Έκαμνε μου τεχνολογία πιο παλιά. Καλοκάγαθος. Έξω καρδιά. Πάω τον πολλά. Τι έγινεν; Ο άνθρωπος έμεινε στο σχολείο για να προετοιμάσει τη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση. Τζαι εκατέληξε να φεύκει με χταρμένο το αυτοκίνητόν του, γιατί δκυό τρεις μαλάκες εθέλαν να του κάμουν κακό. Εν τω μεταξύ, εκέρδισε σήμερα στην τόμπολα δωροκουπόνια τζαι μια γουρουνιά, τζαι ελαλούσαμεν πως άννοιξεν η τύχη του. Η τύχη παίζει πολλά παράξενα παιχνίθκια ώρες ώρες. Τι όμως ήταν τόσο σημαντικό, που με κάμνει να μαζοχίζουμαι στο nexus των εφτά ιντζών για να γράψω το ποστ; Πάντως σίουρα όι το Kia Rio του μπάτσου. Άκουσα πολλά σχόλια / γενικεύσεις, τύπου 'η νεολαία σήμερα'. Έννεν η πρώτη φορά που ακούω κάτι τέτοια. Αλλά κάθε φορά πιάννει με το παράπονο, γιατί μαζί με τα ξερά κρούζουν τζαι τα χλωρά. Σίουρα, εν είμαι αθώ

*so we talk about ourselves in hell / to forget the love we never felt *all the old jokes that work so well / universal truth was a moment's lie

Έρχονται και πάλι χριστούγεννα. Έρχονται και πάλι δώρα από συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους. Έρχονται και πάλι τα γνωστά χριστουγεννιάτικα παιδικά άσματα για να σε μπάσουν στο mood. Έρχονται και πάλι οι μέρες που το jumbo θα γεμίζει με γονείς που πασχίζουνε να βρούνε τα δώρα που θα φέρει ο άης μπίλης. Έρχεται και πάλι το κλασικό οικογενειακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι με τη γαλοπούλα και την παραγέμιση όπου θα μαζευτεί όοοοολη η οικογένεια. Έρχεται και πάλι η μέρα που θα μου φέρουνε μια τούρτα με δεκαεφτά κεριά που δε σβήνουνε. Έρχονται και πάλι οι ψεύτικες μας ευχές, αγκαλιές και φιλιά. Έρχονται και πάλι κρύες μέρες, κρύοι άνθρωποι, κρύο χιούμορ. Καλά να τα περάσουμε τα χριστούγεννά μας. ενεν δικό μου, οκέι;

*i'm 2D, won't you buy me?*

youtube: the ultimate troll ..και αυτά παθαίνετε, κυρίες και κύριοι, όταν χρησιμοποιείτε μόνο ένα λάπτοπ στο σπίτι. P.S.: εννοείται ότι με το login το πρόβλημα διορθώνεται. Απολαύστε.

Πανεπιστήμιο της Δευτέρας. Πριν λίο ήμουν τζιαμέ. Μαζί με τον έντιμον κύριον υπουργόν Άμυνας με τον οποίο εκάμαμε συζήτηση, λέμεν τώρα, γιατί έκαμε μας show φυσικά, τζαι εν μας άφησε space για ερωτήσεις για εμάς τα τελειόφοιτα που εβάλαν στο πάνελ για μια μονάδα ακόμα στο ΔΔΚ. Τζαι εδοκίμασα να κάμω μιαν ερώτηση. Φυσικό επόμενο, να φρικάρω τόσο ώστε να μεν μπορώ να αρθρώσω λέξη. Να προσπαθώ ματαίως να ενώσω σκόρπιες λέξεις που είχα μες στο νου μου, ενώ δευτερόλεπτα πριν είχα έτοιμη έξυπνη ερώτηση, η οποία πάνω από όλα έβγαζε νόημα. Για να μεν τα πολυλογώ, εχτός που το ότι εν εκατάφερα να ξεφύγω που τα κλισέ, έγινα τζαι ρεζίλι, τζαι εν θα μου το συγχωρέσω, not anytime soon τουλάχιστο. Αν εν ένα καλό που εφκήκε που τη σημερινή εκδήλωση εν ότι επιτέλους ανακάλυψα ακόμα ένα μέρος του εαυτού μου. Εν κάμνω για σοβαρή συζήτηση χωρίς ίχνος ειρωνίας ή κυνισμού. Τέλος.

Puedes odiarme si quieres.

Το πιο πιθανό είναι να μη μας χιονίσει πάλι στη Λευκωσία. Αλλά δε θα με πιάσει και η καταθλιψάρα γιατί μου έχουνε πλασάρει χιονισμένα τα χριστούγεννα. Ο Δεκέμβρης για μένα είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Αν εξαιρέσεις φυσικά το ψοφόκρυο [για τα κυπριακά δεδομένα] που κάνει ώρες ώρες.  Όμως θα περάσω καλά. Ηρεμήστε, πιείτε τη ζεστή σουμάδα σας (note to cy residents), απολαύστε τον ήπιο μας χειμώνα.

Επιστήμονες σε πανεπιστήμιο του Σίντνεϊ ανακάλυψαν πως το σώμα γυμνάζεται ακόμα και όταν κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις το αγαπημένο σου άθλημα. Καλά τα νέα για τον κλασικό κύπριο: ξεχάστε τα γυμναστήρια. Πλέον, μπορείτε να χάνετε κιλά από την άνεση του καναπέ σας, (leather, προφανώς) μόνο και μόνο βλέποντας το ΑΠΟΕΛ - Ομόνοια με μπύρα Carlsberg και πίτσες πεπερόνι κοτόπουλο (με την παρέα σας εννοείται, there's nothing better than group training) και να σκοτώνεστε μεταξύ σας ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ! Instant win. Ακούγεται πως τα διοικητικά συμβούλια των ποδοσφαιρικών ομάδων θα προσπαθήσουν να καλύψουν αυτή την πρωτοφανή ανακάλυψη με μεταγραφές ΜΕΓΑΛΩΝ ποδοσφαιρικών ονομάτων, όπως Manuel Marouan da Costa Trindade Senoussi, Fredrik Olof Esaias Stoor Siekkinen, Diomansy Mehdi Moustapha Kamara, αλλά και τον fan favourite νιγηριανό Z’ Butsam ο οποίος λέγεται πως θα γίνει και το νέο σύμβολο της ΚΟΠ . Αυτό θα γίνει με σκοπό να μη φύγουν οι φανατικοί οπαδοί από τα

*no he invitado la amiga que quiero para tomar algo ya porque βουρώ ποτζεί ποδά συνέχεια* Η ατάκα εν να μείνει στην ιστορία, τζαι τα ισπανικά μου εν σhίρου σhιρόττερα  που τα αγγλικά του Χριστόφκια

Λευκωσία, 23 Οκτωβρίου 2013 Έντιμε κύριε Υπουργέ Παιδείας και Πολιτισμού, Ως μαθητής Γ’ Λυκείου, δώδεκα χρόνια τώρα στη δημόσια παιδεία …κύριε υπουργέ μου, να υποκρίνομαι άλλο δε μπορώ. Θα στα γράψω όπως ξέρω να τα λέω, κύριε υπουργέ μου. Πριν λίγες μέρες είχα να γράψω έκθεση πάνω στο θεματικό κύκλο ‘παιδεία’. Πριν λίγες μέρες με βάλανε να σου γράψω μια επιστολή, κύριε υπουργέ μου, για τα προβλήματα που έχει η παιδεία μας. Και τι ωραία έκθεση έγραψα. Σου έγραψα για τα προβλήματα της παιδείας υπουργέ μου. Για το πως το όλο εκπαιδευτικό σύστημα είναι τεχνοκρατικό και εξετασιοκεντρικό. Για το πως οι μαθητές δεν έχουν όρεξη για μάθημα. (Του εαυτού μου συμπεριλαμβανομένου.) Για την όλη βαθμοθηρική και ανταγωνιστική ατμόσφαιρα που επικρατεί και την έλλειψη συνεργασίας, πολλές φορές. Για την αδυναμία του συστήματος να προσφέρει, τόσο στον καλό, όσο και στον κακό μαθητή, τη γνώση με τον τρόπο με τον οποίο ΑΥΤΟΣ μαθαίνει καλύτερα. Για τη γενικότερη λειτουργία του σαν προκρούστειος κλ

15 Αυγούστου. Δε θα σταθώ στη χριστιανική αξία της μέρας. Εξάλλου, για ένα μουσουλμάνο, ένα ινδουιστή, ένα άθεο, έναν οτιδήποτε-εκτός-από-χριστιανό είναι μια συνηθισμένη μέρα. Φέτος όμως είναι 2013. Ως γνωστόν, τόσο Κύπρος, όσο και Ελλάδα είναι σε δυσκολότατη οικονομική κατάσταση. Στην Ελλάδα πιστεύω πως έχει γίνει απόλυτα κατανοητό. Στην Κύπρο όμως, και συγγνώμη που επαναλαμβάνομαι, με μεγάλη μου δυσαρέσκεια διαπιστώνω πως οι περισσότεροι δεν έχουμε ακόμα  καταλάβει πως κάποιοι συνάνθρωποί μας βρίσκονται σε δεινότατη οικονομική θέση. Σήμερα βρισκόμουν σε μια εκκλησία μαζί με τον πατέρα μου. Ο οποίος -για όσους δεν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν το προηγούμενο- δούλευε σε γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό για πάρα πολλά χρόνια. Δούλευε, γιατί πέρσι απολύθηκε. Τον πατέρα μου δεν το λες και άγνωστο. Πάντα προσπαθεί να είναι ήρεμος και ταπεινός, έξω από τα φώτα της δημοσιότητας όπου η δουλειά του δεν το απαιτεί. Στην Κύπρο όμως, όπου όλοι είμαστε ξαδέλφια (ανήψια, που λέμε εδώ, ακούγεται κα

Ο Αρμάν έφυγε για Νορβηγία. Ποιος είναι ο Αρμάν; Δεν τον ξέρετε, και μάλλον δεν ενδιαφέρεστε να μάθετε. Δεν ήταν κάποιο σημαντικό πρόσωπο για εσάς. Ήταν φίλος του μικρού μου αδερφού. Πολιτικός πρόσφυγας. Γεννημένος στην Κύπρο, χωρίς όμως υπηκοότητα, αν και 15 χρονών. Ψηλός, περίπου 1,85 τον βάζω. Είχε τους φίλους του, τους στόχους του για το μέλλον. Μεγάλος πλακατζής, έκανε πολύ καλά τον Sacha Baron Cohen σαν Dictator Aladeen, και τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Έπαιζε μαζί μου μπάσκετ στον Κεραυνό. Καλό παιδί, καλός φίλος. Τον ένιωθα δικό μου άνθρωπο. Χτες έμαθα ότι σήμερα θα έφευγε. Στην αρχή νόμιζα πως μου έλεγαν αστείο. Έκλεισε το κινητό του, το fb του και το τουίτερ. Δεν πρόλαβα να του πω ένα γεια. Ένα hasta la vista. Γιατί φεύγει δεν έμαθα ποτέ. Απ’ όσο ξέρω δεν αντιμετώπιζε ρατσισμό, πόσο μάλλον το αντίθετο. Έτσι υποθέτω πως οι δικοί του βρήκανε δουλειά εκεί. Και αναγκάστηκε να μεταναστεύσει μαζί τους. Οι Κύπριοι ακόμα δεν έχουμε νιώσει την οικονομική κρίση στο πετσί μας. Το πιο

You’re gonna go far, kid, τραγουδούσαν κάποτε οι Offspring. Η αλήθεια είναι πως δεν περιμένω να πάω και πολύ μακριά. Γιατί σκέφτομαι χωρίς κομματικές πεποιθήσεις. Και όποιος δεν ανήκει σε κόμμα εδώ, φαίνεται πως δεν πάει και πολύ μακριά. [Welcome to the Afro Banana Republic.] Μια διαφήμιση μπισκότων έλεγε, “όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω”.. Τα λόγια αυτά τα έχω πει και εγώ πολλές φορές. Θέλω να γίνω, να γίνω αστροναύτης, να γίνω αστροφυσικός, να γίνω producer.. Τελικά, βλέπεις λογικά την κατάσταση που επικρατεί γύρω σου και, φυσικά μετά από πιέσεις και των γονιών σου, αποφασίζεις να διαλέξεις ένα συμβατικό επάγγελμα. Το σιτάρι όμως ήθελε να γίνει McVities Digestive. Θα τα καταφέρει εντέλει, αλλά στο τέλος θα ακολουθήσει τη μοίρα των μπισκότων: θα χαλάσει ή θα φαγωθεί. Εμείς τι θα γίνουμε; Εγώ τι θα απογίνω; Στην καλύτερη πατάτα. Γιατί μετά από 8 πτυχία, 3 masters και διδακτορικό, σε fast food θα καταλήξω, με τη βοήθεια πάντα της θεάς τύχης, με την ανεργία σήμερα.