node*

Ξύπνιος από τις 4:30 το πρωί γυρεύοντας το ποντίκι του υπολογιστή για καμιά ώρα περίπου με τη βοήθεια του λιγοστού φωτός της οθόνης του κινητού, και τρώγοντας ό,τι έβρισκα μπροστά μου στην πορεία, προσπάθησα να δω τον αγώνα των red sox. Τελικά βρήκα το μάους, έκατσα ξάπλα στον καναπέ με παρέα το lenovo και ένα έτοιμο latte που κέρασα στον πατέρα μου τη μέρα που έμπαινα στο κεν λάρνακας που κανένας δεν είχε πιει και κόντευε να λήξει, μόνο για να ανακαλύψω ότι το stream πια δεν έδειχνε σοξ καθώς είχαμε ήδη κερδίσει 2-1. και έτσι αποφάσισα να γράψω. Έβαλα το habana twist σε repeat. Πήγε πεντέμιση. Και τότε άκουσα. Μπαίνοντας στο κεν λάρνακας δεν ήξερα τι να περιμένω. Ήμουν εκεί, υπάκουος στις οδηγίες που μου είχαν σταλεί μια καλή καλοκαιρινή ημέρα στο γραμματοκιβώτιο, σε φάκελο χωρίς γραμματόσημο και το όνομά μου γραμμένο απάνω. Ήμουν εγώ και ο πατέρας μου και μια τσάντα ταξιδιού παραλλαγής γεμάτη με ό,τι είχαν προτείνει οι μητέρες πρώην στρατιωτών στη δική μου, και ήξερα πως σε

The early bird gets the worm λένε οι εγγλεζομαθείς και έχω να πω πως μόνο early bird δεν ήμουν. Ούτε early γιατί είμαι αργός και διστακτικός, μα ούτε bird -εκτός ίσως από free bird- λόγω μεγέθους. Ξανακοιτάζοντας στα γρήγορα τα σχολικά χρόνια, αλλά και τον προηγούμενο μήνα, βλέπω πολλές ευκαιρίες. Χαμένες ευκαιρίες. Μια μέρα είναι αρκετή για να χάσεις. Το παιχνίδι δεν περιμένει εσένα να είσαι ο διαιτητής του. Ο χρόνος περνά και εσύ μένεις πίσω και μετά σκέφτεσαι. Τον προηγούμενο μήνα όμως εκτίμησα τη φιλία, και την καλή παρέα. [Αυτή που είναι ανοικτή στις σκέψεις μου καμωμένες από φαιά ουσία και βιτριόλι.] Και κατάλαβα πως είναι επιτέλους καιρός να αρχίσω να εκτιμώ τον εαυτό μου λίγο περισσότερο. Την ώρα που θα το διαβάζετε αυτό -το κείμενο γράφτηκε τη νύχτα και δημοσιεύεται την ώρα που υποχρεούμαι να παρουσιαστώ- έχω ήδη γυρίσει μια ακόμα νέα σελίδα, έχω πλέον εισέλθει σε μία ακόμα μούχλα. [όχι μόνο για το μισητό χρώμα της παραλλαγής] Εθνική Φρουρά. Εθνική οκέι. Φρουρά ας πούμε.

Το πρωινό ξημέρωσε. Άργησα να ξυπνήσω και κατάλαβα ότι πλέον άργησα. Δεν πειράζει.  Η νύχτα ήταν υπέροχη. Είμαι καλός στο air hockey. Και έχει κι αλλού πορτοκαλιές και κριθάρι για μπύρες. Δεν πειράζει. I am busy living. *When it’s music that you need and the rhythms up to speed put your arms around me when you hear this sound. If you passion’s for the beat come on get up off your seat let the sound surround you break the boundaries down. Don’t you want to live like you’ve already lived Don’t you want to use what you’ve been given I don’t want to live like I’ve already lived but I do want to get busy living.

ξινό το καλημέρα με κλάμα μωρού και την αδερφή μου να φωνάζει να έρθω κάτω και να φέρω φορμάκι κοντό και κάλτσες. Μετά ένα τηλεφώνημα για τα άρβυλα, και μετά -ναι φυσικά- με θυμηθήκανε οι φοιτητικές οργανώσεις. Τηλέφωνο στο σπίτι και εγώ να βρίζω από μέσα μου γιατί πάλι ξύπνησαν τα σκασμένα και κλαίνε και απαντώ, ναι είμαι ο αντρέας από προοδευτική το γιώργο θα θέλαμε, ναι εγώ είμαι και μου λέει αν πέρασα πουθενά κι αν σκέφτομαι για εξωτερικό και καλή αρχή και μου έδωσε και τηλέφωνα φοιτητών. Αργότερα κατάλαβα πως δεν είναι η προοδευτική η ασφαλιστική αλλά η φοιτητική οργάνωση η αριστερή, δεν το ήξερα από πριν να το κλείσω στην ώρα μου. Jk. Θα ήμουν ο ευγενικός κυνικός με δόσεις καφρίλας που είμαι συνήθως. Σπάνιος στο είδος μου. Εδώ μια σημείωση: όχι, δε μισώ την αριστερή ιδεολογία, πόσο μάλλον τη σέβομαι και της βρίσκω θετικά στοιχεία, όπως και σε κάθε άλλη ιδεολογία. Μισώ τον αριστερό φανατισμό εδώ στην κύπρο και δε θέλω να έχω καμία σχέση με αυτόν -όπως και με δεξιούς κ